Opwarming
‘Toekomstdenken in het onderwijs’, de zolderkamer bij Pakhuis De Zwijger puilde uit van onderwijsprofessionals die snappen dat je een betere wereld niet  alleen aan volwassen moet overlaten. Merlijn Twaalfhoven, Tessa Cramer en Mark Boode verwarmden er gedreven onze bovenkamers.

Gulden vraag
Hoe doe je toekomstdenken? Een vraag die Rob Bartels en ik onderzoeken op MeYouWeDo dagen. Hoe zet je ’t nieuwsgierige brein van kinderen en jongeren aan voor complexe vraagstukken zonder hén op te zadelen met grote verantwoordelijkheden. Hoe maak je de gulden vraag ‘wat kun je ZELF doen?’ zo klein, dat het past in je cirkel van invloed? En, hoe speel je met de toekomst want een speelse geest bedenkt creatievere ideeën dan een doelgericht brein. 

Ideeting
Toekomst creëer je met ideeën. Ze kunnen zo maar ontspruiten aan een universele eigenschap: nieuwsgierigheid. Zodra er bij iemand een idee oppopt en ’t wordt gedeeld, ontstaan er meer. Doorgaans hebben ideeën een korte houdbaarheid. Snel doorvertellen dus en ondertussen samen verder denken om ze te verrijken. Ideeting, noemen wij dat. Als alle kinderen en jongeren meedoen, schiet het hopelijk een beetje op met een betere wereld.

Niet over ons, mét ons!
Wil je een ander perspectief op een vraagstuk, nodig jonge mensen uit! Structureel, niet incidenteel als een privilege van volwassenen. Volgens het Verdrag inzake Rechten van het kind / artikel 12 ’heeft ieder kind het recht zijn mening vrijelijk te uiten in aangelegenheden die het kind betreffen, waarbij aan de mening van het kind passend belang moet worden gehecht’ – Unicef 2012

Ministerie of Future Generation
Om de hoek in Wales doen ze dat bij het Ministerie of Future Generaties. Toekomstdenken overstijgt daar onderwijs: ’the well-being of the Future Generations Act gives us the ambition, permission and legal obligation to improve our social, cultural, environmental and economic well-being’ Tessa Roseboom!

(On)zeker weten
Hoe de toekomst eruit zal zien? We zullen het nooit zeker weten. Het kan alle kanten op en juist dat maakt de weg vrij voor verbeelding, fantaseren en het onmogelijke mogelijk maken. Eén zekerheid hebben we: er bestaan geen eenvoudige oplossingen voor complexe vraagstukken. Hoewel  je omgaan met onzekerheid kunt leren, hoop ik dat scholen er geen schoolvak van maken. (On)zeker weten maakt de toekomst nou juist zo leuk, het is een onuitputtelijke bron voor inspiratie, hoop en risicovreugde.

Toekomstgast premiere Noud
Vooruit denken over een ongewisse toekomst is geen snelkookpan: ’t suddert, borrelt en pruttelt. Hoopvolle receptuur: tijd en aandacht. Dus, ben je nieuwsgierig naar Nouds ingenieuze idee over bomen, pak dan die tijd. Disclaimer: dit is géén flitsend ‘fastfoodfilmpje’! Wel een kans om je denken te vertragen, want vertraging voedt ons creatieve brein. Daar help je jezelf én misschien de samenleving mee.

Géén tied, kiek ’n andere keer 🙂

Onze pitch “Ministerie van Jeugd’ bij Pakhuis de Zwijger https://dezwijger.nl/programma/toekomstdenken-in-het-onderwijs